ακροβατώντας στις πιο λεπτές χορδές της ηθικής
βιώνοντας την ηδονή
ξεγελώντας την ψυχή
Δεν είναι οτι δεν σε θέλω
αλλά εσύ δεν έρχεσαι
και δεν θέλω να σου λέω ψέμματα
όμως θα αναγκαστώ να σου πω
Λάθος ή σωστό δεν θα το κρίνω εγώ
πειρασμός ήταν και δεν μπόρεσα ν' αντισταθώ
και εσύ δεν ήσουν εδώ
και μας χωρίζουν
μήνες,λέξεις,ευκαιρίες
και μας ενώνουν
σκέψεις,αναμνήσεις,επιθυμίες
μου μοιάζει με τέλος,
έχει συνέχεια άραγε;
και εδώ που έφτασα φυτρώνουν νυχτολούλουδα
όχι οτι έχει σημασία απλά μ' αρέσουν και ξεχνιέμαι
ίσως πάλι όχι,ΔΕΝ τα θέλω
μου θυμίζουν εσένα
και είναι και αυτό το χρώμα το κόκκινο το δικό σου
φωτιές ανάβουν τα λιμάνια
έφτιαξε ο καιρός και εσύ ακόμα να φανείς
εγώ περνάω τα ηλεκτρισμένα σύρματα της ηθικής
ο κόσμος αγριεύει τις νύχτες της σιωπής
εσύ αδιαφορείς
εγώ δεν προλαβαίνω
τελειώσαν και οι ευκαιρίες
πάντα θα λέμε πως φταίγαν οι συνθήκες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου