Πέμπτη 16 Ιουλίου 2015

If I lay here , would you like lay with me and just forget the world ?








Ζέστη .
Πρακτική .
Ρουτίνα .
Υπνος . 
Απ' τη Δευτέρα που γύρισα ζω την ίδια μέρα στο ριπιτ .. ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΠΕΜΠΤΗ ΓΑΜΩ.
Ναι το σκέφτηκα καλά , θέλω κάτι να γίνει πριν πεθάνω απο βαρεμάρα.

Στη δουλειά όλα κυλούν γρηγορα χαρούμενα μια χαρα γενικά , αλλά η ζωή μου ειναί πανω σε χελώνα .Και οσο περναν οι μερες αρχίζω και καταλαβαίνω πως δεν θα ρθει αυτό που ψάχνω στη δουλειά , στο λεωφορείο , στη στάση ..βασικά που βγαίνει ο μελλοντικός ερωτάς μου να τον βρώ τώρα που με βολεύει να τελειώνουμε?

Και όλα αυτά γιατί αδιαφορώ για σένα , γιατί θα σπάσω αυτό που εφτιαχνα μέσα μου αυτα τα 2 χρόνια αν σκεφτώ εσένα και πως το βράδυ που βρεθήκαμε στη φοιτητική μου πόλη ήταν ίσως το τελευταίο μας.
Γελάω με τον εαυτό μου που λεω ''ίσως'' και κρατιέμαι απ αυτό το ενδεχόμενο.


Αλλα ήταν ωραίο βραδυ δεν μπορεις να πεις είχε κατι σκοτεινό και γαλήνιο ..
μου μίλησες ,
αναθεμα πόσα βραδια περάσαν να σε ρωτάω και να παίρνω την ίδια απάντηση .
Αυτή τη φορα μίλησες και ένιωσα πως χρειάζεσαι αγάπη ..
 και εγώ δεν γίνεται και ούτε θες να στη δώσω .
Μασ βρηκε το ξημερωμα να κάνουμε σεξ , να μιλαμε , να καπνίζουμε , να ακουμε μουσική .
 Σηκώθηκες έκανες μπάνιο , με προσκάλεσες , αρνήθηκα και είπα με μια χαλαρώτητα ''θα κανω σπίτι''.
 Στέγνωνες το σώμα σου βιαστηκά ,
μιλάγαμε και κάναμε πλάκα με μια χαλαρότητα που χα καιρο να νιώσω .
Με ρώτησες αν θελω καφέ , με το τσιγαρο στο στόμα και τα πόδια στο τραπέζι του υπολογιστή έγνεψα ναι ..
Δεν θυμάμαι πρίν πόσο καιρό είχαμε να πιούμε καφε σπίτι σου
 ..
πάνω από χρόνο.. 
Μέ ρωτησες για την πρακτική μου ,ο
ύτε ξερω αν σε ενδιέφερε , ούτε ξέρω αν σε ενδιαφέρω ..
ο καφές μας τελείωσε
και ντυθηκες να πας να δώσεις το μάθημα
και εγω να παω στο διάλο 
να κοιμηθώ επιτελούς 
και να μαι χαρούμενη και ηλίθια. 
 Θα μαι και εγω μια απ τις τόσες και τόσες που θες να κάνεις σεξ αχόρταγα και άπληστα ...

Και ξέρεις κάτι δεν με νοιάζει .. δεν με νοιάζεις . Απλα ξλερω πως τέλειωσε γιατι δεν σε χαιρέτησα γιατί έτσι έπρεπε .. και μ άρεσε
και ξανα πίσω και καλοκαιρινα φρούτα , μεσημεριανοί ύπνοι ,σειρές , διάβασμα , που και που κανας καφές και ξανα πρωινό ξύπνημα ΚΑΙ ΣΤΟ ΡΙΠΙΤ.

Παρασκευή 3 Ιουλίου 2015

Light is easy to love..Show me your darkness







Το σκοτάδι δεν το βλέπεις 
το ζεις.
Και μου το δειξες
για άλλη μια φορά μου το δειξες.
Σε βρήκα τυχαία ,
έτσι ήταν απ την αρχή
ξεκάθαρη τύχη.
Αργότερα το ίδιο βραδυ
έστειλες μήνυμα,
σου απάντησα,
σύντομοι και σαφείς.
Δεν είμαστε πια έφηβοι
μας κουράζουν τα αφηρημένα μηνύματα.
Θέλουμε το ξεκάθαρο.
Κουραστήκαμε να ψάχνουμε το νόημα πίσω απ' τις λέξεις.
Ετσι δεν χωράει αμφιβολία
Ξέρεις τι ζητά ο ενήλικας απέναντί σου.
Δεν μπορείς να τον παρεξηγήσεις,
δεν σου επιτρέπει μάλλον.
Και ένα βραδυ φτάνει,
σε εκείνο το δωμάτιο με θέα τον ακάλυπτο,
σε εκείνο το ισόγειο,
σε εκείνο το στρώμα ,το σκέτο..εκεί στο πάτωμα
να ανακαλύπτω την ομορφιά του σκοτεινού ,του κρυμμένου ,
του δικου σου
του δικου μου
αλλα ποτε μας.
Και αυτo το στρώμα έχει κοιμήσει 
τόσες και τόσες,
και αυτο το τασάκι έχει σβήσει τσιγαρα
τοσα και τόσα.
Και εμένα δεν με νοιάζει 
αρκει να μου στέλνεις σα με βλέπεις
σαφέστατα μήνυματα
να μην κουράζομαι
να μην πεδεύομαι
να μην μπερδευομαι.