Το σκοτάδι δεν το βλέπεις
το ζεις.
Και μου το δειξες
για άλλη μια φορά μου το δειξες.
Σε βρήκα τυχαία ,
έτσι ήταν απ την αρχή
ξεκάθαρη τύχη.
Αργότερα το ίδιο βραδυ
έστειλες μήνυμα,
σου απάντησα,
σύντομοι και σαφείς.
Δεν είμαστε πια έφηβοι
μας κουράζουν τα αφηρημένα μηνύματα.
Θέλουμε το ξεκάθαρο.
Κουραστήκαμε να ψάχνουμε το νόημα πίσω απ' τις λέξεις.
Ετσι δεν χωράει αμφιβολία
Ξέρεις τι ζητά ο ενήλικας απέναντί σου.
Δεν μπορείς να τον παρεξηγήσεις,
δεν σου επιτρέπει μάλλον.
Και ένα βραδυ φτάνει,
σε εκείνο το δωμάτιο με θέα τον ακάλυπτο,
σε εκείνο το ισόγειο,
σε εκείνο το στρώμα ,το σκέτο..εκεί στο πάτωμα
να ανακαλύπτω την ομορφιά του σκοτεινού ,του κρυμμένου ,
του δικου σου
του δικου μου
αλλα ποτε μας.
Και αυτo το στρώμα έχει κοιμήσει
τόσες και τόσες,
και αυτο το τασάκι έχει σβήσει τσιγαρα
τοσα και τόσα.
Και εμένα δεν με νοιάζει
αρκει να μου στέλνεις σα με βλέπεις
σαφέστατα μήνυματα
να μην κουράζομαι
να μην πεδεύομαι
να μην μπερδευομαι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου