και αν ειναι η μοιρα μου σακατεμενη

Πες μου ,οχι πες μου εισαι ηλιθιος η καθυστερημενος? Η μηπως και τα δυο?
Ειμαι μεθυσμενη ,τραγουδησα στο κρασαδικο , σε πηρα τηλεφωνο
ειχαμε μια σχεση σαρκικη
το ξερεις ,το ξερω ,το χαμε ξεκαθαρισει και εσυ απλα φευγεις?
Πας καλα ρε?
Και το μεσημερι σκεφτομουν εσενα που χαμε κατι διαφορετικο ,που χαμε τα παντα
και ας τα αφησες ολα 
Εγω σκεφτηκα οτι σ αγαπησα και ισως ειναι κριμα που δεν στο ειπα ποτε
Αλλα λεω να παει στο διαολο δεν θα σε ξαναενοχλησω 
θα βρω στα εφημερα μια μικρη ευχαριστηση
αλλα οχι οχι οχι ουτε αυτο
Νομιζα πως αντεχω την μοναξια ,αλλα ισως ειναι ο μεγαλυτερος εχθρος μου
Εχω πιει ολα μπερδεμενα ολα ενα χαος ολα σκατα
και ειναι ισως οτι χειροτερο εχω γραψει ισως δεν βγαζει νοημα ισως ισως ισως....καλημερα οπου και να σαι

Και αν είναι να χαθώ ας χαθώ πάλι μες στο όνειρο

Μικροί παίζαμε το παιχνίδι του ''έλεος'' ,χτυπαγαμε με δύναμη ο ένας τον άλλον μεχρι να φωνάξει ΄΄ελεος''αυτός που δεν άντεξε αλλο πονο και ο άλλος σταματαγε.Δεν είμαστε πια παιδιά και τ παιχνίδι του ''έλεος'' παιζεται ακόμα ,μονο που όσο έλεος και αν φωνάξεις κανεις δεν σταματά ,κανείς δεν ακούει.
 Φίλοι που φύγαν , έρωτες που φύγαν και αλήθεια μόνο εγω πονάω και δεν αντέχω όλες αυτες τις απώλειες ? εγώ δεν λειπω σε κανέναν? Κανείς δεν εκανε μια προσπαθεια να γυρίσει, κανείς.Πραγματικά κουράστηκα να βλεπω ανθρώπους να φεύγουν απ τη ζωή μου και να ναι γι' αυτούς λες και δεν υπήρξα ποτέ .Ισως γι' αυτό να χω την τάση να καταστρέφω ολοκληρωτικά ό,τι ελιχα μ αυτους τους ανθρώπους .Αυτοί καναν την αρχή με πλήγωσαν και έφυγαν εγώ με τη σειρά μου θα το καταστρέψω εντελώς και θα διαλύσω καθε κομμάτι .Ισως να φταίω εγω τελικά που δεν γυρνανε ίσως να φταιω εγω στα χιλιάδες δεν φταις εσύ που έχω ακουσει τα τελευταία χρόνια .
 Πήρα λοιπον την αποφαση να τον ξεπεράσω το τελευταίο ωραιο πραγμα που μου συνέβει ,και ας μου λειπει τόσο η καθημερινότητα μαζί του και θα δινα τα παντα να τα είχα ολα πίσω αλλα δεν γυρνάνε όσοι είχα φύγαν απ τη ζωη μου δεν γυρήσαν .Ούτε αυτος θα το κανει οσο και αν προσπαθησα ,όσο και αν του ειπα μου λειπεις δεν εκανε διαφορα και μετα το κατέστρεψα και αυτό ετσι για να πω και εγω πως κατι έκανα , πως κάπου φταίω .
 Είχα δεθει αρκετά μαζι του και μου ναι δύσκολο να ξεφύγω γιατι όταν ήμουν μαζι του ήμουν επιτελους χαρούμενη και όταν έφτασα στο σημείο που χαλάρωνα στο σημείο που λέω εδώ θα μεινω ,στο σημείο σχεδον σ'΄αγαπάω αυτός έδωσε μια και έφυγε .Γιατί όλοι φεύγουν ετσι ξαφνικά,  γιατί πάντα το αισθάνομαι και δεν μιλάω ,γιατί δεν γυρνανε ποτε, γιατι ετσι.
  Γιατι θα σε ξεπεράσω και θα προσπαθήσω πολυ γι αυτο και δεν θα ξαναγράψω για σενα για να μπορώ να χω μια προσωπική νίκη αν και δεν ξερω αν αυτο μπορει να νικησει την ήττα να με κανεις να σε αγαπήσω και μετά να φύγεις.

Στον Γ.

Πρώτη φορά ήταν απλά ο αδερφός της κοπέλας που μου έκανε μάθημα

ύστερα ένας γνωστός απ το φροντιστήριο

ένας περίεργος άνθρωπος

πολύ πιο ψηλός από εμένα

που σιγά σιγά

μου άνοιγε την καρδιά του

πήρα θάρρος και έκανα το ίδιο.....

Είναι αυτός που πρώτη φορά μου περιέγραψε

του χωρισμού τον πόνο

Είναι αυτός που μ' ένιωσε καλύτερα απ όλους

όταν βίωσα όλα όσα μου χε πει

Είναι αυτός που όταν βγαίνουμε για καφέ

θα πάρει σοκολάτα

Είναι αυτός που μου καταστρέφει τις συναυλίες

γιατί ξέρει τα πάντα

Είναι αυτός που ξέρει όλους τους στίχους του Δεληβοριά

γαμώ και όχι μόνο

Είναι αυτός που με πειράζει εκεί που με ενοχλεί

και εγώ θυμώνω

Είναι αυτός που με γαργαλάει τα πρωινά

Είναι αυτός που και αν δεν το πίστευα

οδηγάει μια χαρά

Είναι αυτός που μου μαθαίνει

τόσα πολλά

Είναι αυτός που τραγουδάει φοβερά

και τον παρακαλάω να τον ακούσω μια φορά

Είναι αυτός που φορά

ένα περίεργο καπέλο

Είναι αυτός που στο σχολείο του μια φορά

τον έκανα μπουγέλο

Είναι αυτός που είδα την αγαπημένη του ταινία

Είναι αυτός που μου γνώρισε μια πολύ καλή κυρία

Είναι αυτός που μαζί του είδα 10η εντολή

Είναι αυτός που όταν μένω σπίτι του

βλέπω πάντα την ανατολή

Είναι αυτός που είναι πάντα μια αγκαλιά

και ας με λέει άθλιο τίποτα

εγώ τον λατρεύω ..σοβαρά

Eίναι αυτός που θέλει να με πνίξει όταν κοιμάμαι

μπα δεν το κάνει σοβαρά

μου χε πει θα με προσέχει

το θυμάμαι

Είναι αυτός που παίζει πιάνο μόνος

Είναι ένας φίλος που μου 'μαθε

πως ΟΛΑ ΕΙΝΑΙ ΔΡΟΜΟΣ !!!

Σ΄ ευχαριστώ για όσα μου χεις χαρίσει

Ο καιρός περνάει 

και εγώ μαθαίνω να ζω λίγο διαφορετικα

αλλά μ αρέσει

γιατί σήμερα με ρώτησαν 

τι σου βρήκα ?

και απάντησα ''κουβαλάμε την ίδια τρέλα''

τα κατάφερες με ταξιδεψες 

και μεταφορικα 

και κυριολεκτικά

και είσαι ο μόνος

και ένα έχω να πω

ενα τεράστιο ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ.

Τα άφησα όλα πίσω

και κάνω βήματα μπροστά

μεγάλα βήματα.

Είναι όμορφα ,

μόνο που σκεφτομαι πόσο φοβόμουν 

ακόμα και να με φιλήσεις

και τώρα το θέλω και το απολαμβάνω

τώρα καταλαβαινω τι κακό μου είχαν κάνει

και εσυ αληθεια ευχαριστώ που έμεινες

που το πάλεψες 

με έφτιαξες απ την αρχη

και αλήθεια ήμουν διαλυμενη

και όσο το σκέφτομαι τόσο  καταλαβαίνω 

ποσο σημαντικός  είσαι πλέον για μένα

καλή μας συνέχεια

καληνυχτα

...