Το προβλημά μου η υπερβολή μου ..και ό,τι αργεί απάντηση να στείλει

Χθές στην πλατεία, όταν ήρθα να σε βρω,

μίλαγες με έναν παράξενο τύπο.

Φορούσε κοντομάνικο πουκάμισο
βερμούδα , σαγιονάρες ,

δεν μίλαγε ελληνικά,

είχε μακρυά σγουρά μαλλιά 

και μακρυά γενιάδα

ξεχώριζαν τα μεγάλα πράσινα μάτια του .

Μας κοίταζε έντονα πολλές φόρες

μας παρατηρούσε..

Μου χαμογελάει και με ρωτάει αν μπορεί να κάτσει δίπλα μου

του λεω πως δεν χρειάζεται να ρωτά.

Αφού με ρώτησε για μένα 

ήταν σειρά μου να μάθω για εκείνον τον παράξενο τυπο που ήρθε εκέινο το βράδυ στην πλατεία.

Ηταν Κροάτης που ταξίδευε για 25 μέρες στην Ευρώπη μέχρι που έφτασε και στη χώρα μας
χωρίς καθόλου λεφτά σχεδόν, κάνοντας ωτοστόπ και ολομόναχος.

Τα πάιδια θα τον βόλευαν κάπου για να κοιμηθεί το βράδυ, όταν τον χαιρέτησα μου ευχήθηκε καλή τύχη.

Από μέσα μου σκεφτόμουν τι ελεύθερος άνθρωπος!

Εσύ μου θύμισες πως είναι...

Οι μέρες ξεχωριστές.

σήμερα και το πρωτοβρόχι

με βρήκε να κοιμόμαστε αγκαλιά

και μετά ζεστός καφές,

μ' αρέσει να σου φτιάχνω καφέ

είναι ωραία εδώ 

σήμερα μυρίζει και βροχή

και αγαπώ να περπατώ στην βροχή

...

ο μπάχαλος να μας δίνει χαιρετισμούς 

απ'την εκπομπή στο ίντερνετ,

και σε φωτογραφιές απ' την πλατεία

βρίσκομαι εκεί

και ας μοιάζει με λάθος..

ο κολλητός σου 

και

συγχωριανός μου

και 

μας φέρνει και σουβλάκια.

ο ποιητής στην πλατεία 

λεεί τα δικά του

κρίμα που αρκετοί δεν τον καταλαβαίνουν,

ζωγράφισες στο χέρι μου το όνομα σου

και από κάτω το δικό μου.

και ο τύπος με το περίεργο καπέλο

μου 'πε να σε προσέχω,

θα κάνω ότι μπορώ

απάντησα,

αν και δεν ξέρω αν είναι αυτή η σωστή απάντηση,

μου χρωστάς σινεμά

και 

εγώ μια μακαρονάδα.

και σ ευχαριστώ που με κάνεις να νιώθω ελεύθερη

και ας γκρινιάζω μέσα μου 

λέγοντας ,πνίξε με..

μου χαρίζεις στιγμές

Και τι πειράζει που τα παιδιά σπάσαν το καρπούζι ?

μύρισε καλοκαίρι όλη η πλατεία !! :)