Γίνεται φιλία ο έρωτας ; (μα είσαι σοβαρός;)

'' Oι έρωτες που μας σημάδεψαν δεν ήταν σχέσεις κοινωνικές,δεν ήταν συναναστροφές κοσμικές, ούτε για να <<περνάμε καλά>>.Τι φτηνό αυτό το <<περνάω>> σαν ... <<ξεπετάω>>.Οι σχέσεις που έχτισαν και καταστράφηκαν πάντα θα είναι το κτίσμα μας και η κατεδάφισή μας και καμία σχέση δεν έχουν με φιλία αυτά που έγιναν.Δεν μπορούν να προσποιηθούν  ΔΕΝ ΕΠΙΤΡΕΠΕΤΑΙ την αεράτη άνεση της χαρωπής φιλίας, είναι πάντα πληγωμένες και πάντα θυμωμένες, σαν παιδιά προδομένα. Έτσι πρέπει. Ο έρωτας είναι απολίτιστος , όχι πολιτισμένος {...}
Ένας έρωτας αληθινός ,κι αν χώρισε,δεν αλλάζει.Μένει εκεί,μνημείο του βίου και της πολιτείας μας ακίνητο σύμβολο μιας απόπειρας για αιωνιότητα που πληγώθηκε ακριβά.Δε γίνεται να εξελίξεις μια τέτοια ιστορία μετά το χωρισμό.Είναι πικρό,είναι ιερόσυλο.Μας τιμωρεί η καρδιά για τέτοια επιπολαιότητα και τέτοια ασέβεια.Πρέπει να εκτιμάμε όσα μας έφτασαν σε ακραία χαρά ,σε ακραία ελπίδα,σε ακραίο πόνο.Είναι φοβερό βήμα ένας έρωτας,όσο και αν έληξε αποτυχημένος .Υπήρξε <<σφετερισμός του απολύτου>>.Δεν ξαναγγίζεται αυτό.{...}
Οχι δεν πιστεύω πως όποιος ερωτεύτηκε αληθινά μπορεί κατόπιν να γίνει ειλικρινά φίλος με όποιον ερωτεύτηκε.Δεν υποφέρεται αυτή η μετάλλαξη.Είτε δεν ερωτεύτηκε αληθινά αυτό το πρόσωπο ως πρόσωπο ,μόνο ένα σενάριο σχέσης ,μια ιδέα απρόσωπη ερωτεύτηκε{...} ''

απόσπασμα απ το βιβλίο

''το  φάντασμα της αξόδευτης αγάπης''

απ τη Μάρω   Βαμβουνάκη