Σαλπάρω, σαλτάρω..

Την ομορφιά τη βρήκα εδώ 

σε ένα καράβι με θέα τον Αργοσαρωνικό

ένας ήλιος να καίει

να νοσταλγώ το καλοκαίρι

κι όμως Νοέμβρης με βρίσκει εδώ 

ένα αεράκι με δροσίζει και μαθαίνω ν΄αγαπω

είμαι ερωτευμένη με τη ζωή

και καθώς μυρίζω την αλμύρα,

χαμογελάω γιατί δεν ξέρω τι φυλάει για μένα η μοίρα

κι ειναι η ζωη μια θαλασσα 

ανεξερεύνητο βυθο

αρκεστικα στα λιγα και εμαθα να τ' αγαπω

Γιατι ετσι ειμαι εγω 

δινω μια και βουτω

και μεθω

και δεν λεω σ αγαπω.

Ενας γλαρος θυμιζει ενα ονειρο μακρινο

και ποιος αραγε ξερει αν θα σε ξαναδω,αν ξανανιωσω,αν ξαναβρω

ενα αγγιγμα σου ,εναν αλλον μου εαυτο

και αρκει λιγος ουρανος να μου δωσει φως

και να λεω νταξει θα φτιαξει ο καιρος

Μα τωρα εχει λιακαδα ,ζω,προχωράω

μονη μου ναι ,τωρα νικαω

Ειμαι ερωτευμένη 

με τα πρωινά ,τα παιδιά,τα χαμόγελα,τα φιλία

τα καράβια ,τα βράδια,τα χάδια.

Δική μου η τύχη , 

τι σε νοιάζει εσένα

που είναι φορές που γουστάρω να τα τινάζω στον αέρα

και πάλι απ την αρχή

κάπου σε ένα νησί,

βρίσκω πάλι ζωή.

Έμαθα ν' αντέχω , 

απ' τα άσχημα να απέχω

και τώρα τ' αφήνω γιατί βρήκα λιμανι

λιγο το μυαλο και η καρδια να ξεθυμανει.

Μια θάλασσα 

ένα νησί

να 'ταν ολη μου η Ζωή

την ομορφιά ν'αγγιζει

παραδεισο να μου θυμίζει.