Κυριακή 4 Μαρτίου 2012

πέρασες όπως περνούνε όσα δεν θα ξαναρθουνε..

ΠΟΤΕ
ακους?
ποτε δεν θα ξαναρθουνε
είμαι εδώ με αυτον που θέλω!





Γιατι βγηκαμε απ το αμαξι 
να χωρεψουμε
τρελο χορο 
στη μεση του δρομου
μεχρι να αναψει πρασσινο
και να θυμισει
πως τελείωσε.
μεινε εκει που σε αφησα,
στη σπηλια
ενος χαμένου παραδείσου
ΑΝΤΙΟ







Σάββατο 3 Μαρτίου 2012

One day...


τι όμορφη και
ΜΕΓΑΛΗ 
μέρα σήμερα!
είμαι πτώμα
θα μπορούσα να γράψω αύριο πρωί
αλλά νομίζω δεν θα ναι το ίδιο..
Τελικά το παραδέχομαι
είσαι απ τα λίγα ατομα που τους πάει η Αθήνα.
σήμερα ήρθα στα μέρη σου
δεν έχω ξανάρθει
είχε ήλιο
πολύ ήλιο
και το πρόγραμμα είχε βόλτα με το αμάξι
μου τη χρώσταγες
όταν μαζί ήμασταν οταν έδινες σήματα,
πορεία, και επιτέλους δίπλωμα
λεπτομέρειες 
που μάλλον μόνο για εμένα έχουν τόση σημασία
σήμερα σε λάτρεψα
αλλά δεν σου πα τίποτα
σήμερα απλα σε χάζευα,
σήμερα ήσουν απλα ο εαυτος σου,
σήμερα τα ματια σου με κοίταγαν και
το ένιωθα 
ήσουν χαρουμενος
και εμένα αυτο μου έφτανε 
...