Πέμπτη 26 Φεβρουαρίου 2015

Τους ανθρώπους της ζωής μου θα 'θελα να τους κρατήσω





τελευταία νύχτα στην φοιτητική μου πόλη
δεν ξέρω από που να αρχίσω 
απ τα αμέτρητα ούζα
απ τα πάρτυ στα πανεπιστήμια
απ τα παρτυ στο τει
απ τις εκδρομές
απ τα καλοκαιρινά μπάνια
απ τα πάρτυ σε σπίτια
απ την πλατεία
απ το φρούριο τα καλοκαίρια με μπύρες
απ τη θέα στον άγιο Αχίλλειο 
απ το πάρκο
απ τα αμέτρητα μεθύσια
απ τα πανκ παρτυ
απ τα γέλια
απ τα κλάμματα
απ τη σχολή 
απ τις συναυλίες
απ τα ομορφότερα χρόνια της ζωής μου
γνώρισα ανθρώπους που δεν θα ξεχάσω ποτέ
που μου χάρισαν απίστευτες στιγμές
και αμέτρητες αναμνήσεις
τα τραγούδια 
οι φίλοι
οι αγκαλιές 
τα φιλιά
όλα αλλάζουν
όλα προχωρούν
όλα είναι δρόμος άλλωστε
θα μου λείψουν
ΤΑ ΠΑΝΤΑ
Γιατί η φοιτητική μου ζωή είχε γεύση ούζο βύσσινο
Γιατί έκλεισε με τον πιο απίστευτο τρόπο
Γιατί χθες κοιμήθηκα με εκείνο το αγόρι που δεν είναι σαν τα άλλα αγόρια
Γιατί γνώρισα πολύ καλούς ανθρώπους 
αλλά τους δικούς μου καλούς ανθρώπους
αυτούς με την τσαλακωμένη ψυχή
τους μεθυσμένους
που καπνίζουν αμέτρητα τσιγάρα
που γυρίζουν σπίτι πρωί
που παρτάρουν με φτηνό κρασί
που δεν τους νοιάζει τι θα φορέσουν
που είναι αληθινοί
και ο καθένας του έχει τη δική του ιστορία
ΟΛΟΙ ΟΛΟΙ ΟΛΟΙ
καθένας διαφορετικός
εμένα θα μου λειψουν
...
Και γυρίζω πίσω και όλα θα ναι αλλιώς
και δεν έχω ιδέα τι στο διάολο θα κάνω 
αλλά η ζωή ξέρει