Πες μου ,οχι πες μου εισαι ηλιθιος η καθυστερημενος? Η μηπως και τα δυο?
Ειμαι μεθυσμενη ,τραγουδησα στο κρασαδικο , σε πηρα τηλεφωνο
ειχαμε μια σχεση σαρκικη
το ξερεις ,το ξερω ,το χαμε ξεκαθαρισει και εσυ απλα φευγεις?
Πας καλα ρε?
Και το μεσημερι σκεφτομουν εσενα που χαμε κατι διαφορετικο ,που χαμε τα παντα
και ας τα αφησες ολα
Εγω σκεφτηκα οτι σ αγαπησα και ισως ειναι κριμα που δεν στο ειπα ποτε
Αλλα λεω να παει στο διαολο δεν θα σε ξαναενοχλησω
θα βρω στα εφημερα μια μικρη ευχαριστηση
αλλα οχι οχι οχι ουτε αυτο
Νομιζα πως αντεχω την μοναξια ,αλλα ισως ειναι ο μεγαλυτερος εχθρος μου
Εχω πιει ολα μπερδεμενα ολα ενα χαος ολα σκατα
και ειναι ισως οτι χειροτερο εχω γραψει ισως δεν βγαζει νοημα ισως ισως ισως....καλημερα οπου και να σαι
Μικροί παίζαμε το παιχνίδι του ''έλεος'' ,χτυπαγαμε με δύναμη ο ένας τον άλλον μεχρι να φωνάξει ΄΄ελεος''αυτός που δεν άντεξε αλλο πονο και ο άλλος σταματαγε.Δεν είμαστε πια παιδιά και τ παιχνίδι του ''έλεος'' παιζεται ακόμα ,μονο που όσο έλεος και αν φωνάξεις κανεις δεν σταματά ,κανείς δεν ακούει.
Φίλοι που φύγαν , έρωτες που φύγαν και αλήθεια μόνο εγω πονάω και δεν αντέχω όλες αυτες τις απώλειες ? εγώ δεν λειπω σε κανέναν? Κανείς δεν εκανε μια προσπαθεια να γυρίσει, κανείς.Πραγματικά κουράστηκα να βλεπω ανθρώπους να φεύγουν απ τη ζωή μου και να ναι γι' αυτούς λες και δεν υπήρξα ποτέ .Ισως γι' αυτό να χω την τάση να καταστρέφω ολοκληρωτικά ό,τι ελιχα μ αυτους τους ανθρώπους .Αυτοί καναν την αρχή με πλήγωσαν και έφυγαν εγώ με τη σειρά μου θα το καταστρέψω εντελώς και θα διαλύσω καθε κομμάτι .Ισως να φταίω εγω τελικά που δεν γυρνανε ίσως να φταιω εγω στα χιλιάδες δεν φταις εσύ που έχω ακουσει τα τελευταία χρόνια .
Πήρα λοιπον την αποφαση να τον ξεπεράσω το τελευταίο ωραιο πραγμα που μου συνέβει ,και ας μου λειπει τόσο η καθημερινότητα μαζί του και θα δινα τα παντα να τα είχα ολα πίσω αλλα δεν γυρνάνε όσοι είχα φύγαν απ τη ζωη μου δεν γυρήσαν .Ούτε αυτος θα το κανει οσο και αν προσπαθησα ,όσο και αν του ειπα μου λειπεις δεν εκανε διαφορα και μετα το κατέστρεψα και αυτό ετσι για να πω και εγω πως κατι έκανα , πως κάπου φταίω .
Είχα δεθει αρκετά μαζι του και μου ναι δύσκολο να ξεφύγω γιατι όταν ήμουν μαζι του ήμουν επιτελους χαρούμενη και όταν έφτασα στο σημείο που χαλάρωνα στο σημείο που λέω εδώ θα μεινω ,στο σημείο σχεδον σ'΄αγαπάω αυτός έδωσε μια και έφυγε .Γιατί όλοι φεύγουν ετσι ξαφνικά, γιατί πάντα το αισθάνομαι και δεν μιλάω ,γιατί δεν γυρνανε ποτε, γιατι ετσι.
Γιατι θα σε ξεπεράσω και θα προσπαθήσω πολυ γι αυτο και δεν θα ξαναγράψω για σενα για να μπορώ να χω μια προσωπική νίκη αν και δεν ξερω αν αυτο μπορει να νικησει την ήττα να με κανεις να σε αγαπήσω και μετά να φύγεις.
