Τετάρτη 29 Φεβρουαρίου 2012

Η ζωή δέν έχει νόμους και η αγάπη σιγουριά...


έλειπα για καιρό 
τον καιρό αυτό
τον πέρασα μαζί του
και συνεχίζω μαζί του,
δεν είναι όλα στρωμένα με ροδοπέταλα
και είναι περίεργο
γιατί δεν θα πρεπε να ταν έτσι
είναι ακόμα νωρίς,
αλλά νταξει
είμαστε και οι δυο αμετάβλητοι
χαρακτήρες.
Εφτασε και σε σημείο να τελείωσει
δεν ξέρω για σένα 
αλλά εγω δεν μπόρεσα
δεν ήθελα
ΔΕΝ ΘΕΛΩ
μαζί σου θέλω να μαι
ν' ανακαλύπτω κάθε φορά κομματια
απ τον κόσμο σου
να αρχίζεις να με μαθαίνεις
γιατί το βλέπω πως μαντεύεις 
τι θα πω
και αυτό για μένα είναι κάτι
και σε κάθε αποχαιρετισμό
μου λες να προσέχω 
και εγω δεν το κάνω πάντα
και στεναχωριέμαι..

τις μέρες που κοιμάμαι σπίτι σου
ξυπνάω χαρούμενη 
περνάω υπέροχα
κάθε φορα είναι ξεχωριστή
ξέρω πως οι κόσμοι μας είναι διαφορετικοί
αλλά άσε με να σου δείξω
τι μπορώ να κάνω 
που μπορώ να φτάσω
απλά ασε με να προσπαθήσω
όπως την τελευταία μέρα πριν φύγω για *Π
που ηταν λες και ήμασταν διακοπές
....