Τετάρτη 31 Αυγούστου 2011

οι παλιές αγάπες πάνε στον παράδεισο...

Τελευταία μέρα του Αυγούστου... τελευταία μέρα του καλοκαιριού ...και κάπως έτσι τέλειωσε ένα ακόμη καλοκαίρι πράγματα αλλάξαν και πράγματα αλλάζουν από δω και πέρα...και όπως ένας φίλος μου υπενθυμίζει πάντα ΟΛΑ ΕΙΝΑΙ ΔΡΟΜΟΣ....


οι δρόμοι μας ξανασυναντήθηκαν αλλά όχι για επανένωση για ξεκαθάρισμα λογαριασμών θα έλεγα...επιδίωξες τη φιλία μου δεν την ήθελα καν , επιδίωξα την επανένωση βιαστικά και λανθασμένα έχοντας την ελπίδα ,μια ψεύτικη φλόγα ελπίδας δημιούργημα του μυαλού για να μην πονάω ...και στην ερώτηση ''μπορει άραγε μια παλιά αγάπη μπορεί να παραμείνει,στα κρυφά, επικίνδυνα ζωντανή?'' πριν αυτό το καλοκαίρι θα απάνταγα ναι το είχα ανάγκη αυτό το ναι....η ζωή ,οι εμπειρίες τα όσα είδα μπροστά στα ματιά μου με κάναν να πιστέψω ότι καλά τα έλεγε η Βαμβουνάκη στο βιβλίο της '' οι παλιές αγάπες πάνε στον παράδεισο '' :
οι παλιές αγάπες πεθαίνουν.
πεθαίνουν και πάνε στον παράδεισο στολισμένες απ την καλοσύνη της άγιας μνήμης που θέλει να ξεχνά κάθε πίκρα τους, κάθε ώρα κακιά. Οι παλιές αγάπες πάνε στον παράδεισο καθαγιασμένες , εξωρα΄ι΄σμενες , καταξιωμένες μέσα σε σύννεφα νοσταλγίας που ακούραστα μνημονεύει τη δόξα τους και την ανεπανάληπτη ομορφιά τους.Οι παλιές αγάπες πάνε στον παράδεισο και δεν ανασταίνονται πια.

αυτα για αποψε και ετσι κλεινει το καλοκαιρι ..καληνυχτα